Ang Nagsasalitang Hunyango

Noong isang linggo, si Alfonso ay lumapit sa akin at ibinulong na ang kanyang alagang aso ay nagsasalita. Nang dahil sa kanyang ibinalita sa akin, hindi na ako napakali, nag-aalala ako ng lubos dahil kilala ko si Alfonso mula pa noong pitong taong gulang palang kami, kilala ko din siya bilang matapat na kaibigan. Dahil sa nangyari iyon, ako ay tuluyang nagduda sa kanyang pundamental na pag-iisip.

Napagpasyahan ko na kung mawawala siya, ito ay makakabuti para sa mamamayan at sa pagkakaibigan na rin namin na unti-unti ng nasisira dahil sa estado ng kanyang pag-iisip. Nakatulog siya ng tinarakan ko ng iniksyon na may lamang tranquilizer ang kanyang leeg. Tulad ng aking inaasahan, hindi na siya gumising dahil sa lakas ng epekto ng gamot at tuluyan ng namaalam sa mundong kaylupit. Masusuri na ang aso ni Alfonso ngayong wala na siya. Tumawag ako sa klinika ng beterinaryo na kaibigan ng kumpare ng tatay ng kaibigan ko, nakausap ko ang masungit at bastos na sekretarya. Pinapapunta niya ako doon. Pagdating ko sa klinika, hindi ko nagustuhan ang hilatsa ng pagmumukha ng sekretarya kaya binaril ko siya sa mata at ngayong wala na ang sekretarya, wala na ring hahadlang pa sa pagitan namin ng aso.

Nagpunta ako sa bahay ni Alfonso, at pagpasok ko, sinalubong ako ng pusang kinulayan ng ibat-ibang kulay na akala mo ay buhok ng isang malantong, matandang biyuda na siyang nagdulot ng sakit sa king paningin kaya binaril ko din ito. Nagkalat amg laman at dugo sa loob ng bahay. Alam kong ligtas na ako dahil naglaho na ang putang-inang pusa. Dahan-dahan akong pumasok sa silid ni Alfonso upang hanapin ang aso. Wala sa silid ang aso. Nagtungo ako sa kusina, nang may nakita akong isang hunyango na maingay na ngumunguya ng mga gulay sa ibabaw ng mesa. Naaliw ako sa hunyango kaya pinabayaan ko na lang ito at dahan-dahan akong lumabas ng kusina.

Sa labas, hindi na maririnig ang ingay na gawa ng hunyango. Nang biglang may pumasok sa isip ko, akala niya hindi ko napansin. Muli akong sumilip sa loob ng kusina, wala na ang hunyango, hindi ko alam kung naglaho siya o natabunan ng mga gulay. Pumasok ako, hinanap ko ang pesteng hunyango, alam kong isa sa amin ang mamamatay, at kung ako iyon, isasama ko siya sa hukay. Binunot ko sa ang aking tagiliran ang nangingintab na 44 Magnum na dala ko, ito pinakamalakas na pistola sa buong mundo. Humanda sa duwelo.

Sa kasawiang-palad ko, ang hunyango ay nakapagsanay pala ng combat kaya hindi ko siya nagapi. Natalo ako sa duwelo habang ang hunyango ay walang kagalos-galos. Tumawag siya ng mga matatabang pulis, narinig ko na napakaamo ng kanyang boses. Napansin ko rin na kaboses niya si Alfonso.

Napag-alaman ko na ang nagsasalitang hunyango ay walang iba kundi ang alagang aso pala ni Alfonso. Pagdating ng mga pulis, ikinuwento ko sa kanila ang mga nangyari. Pinaniwalaan nila ang mga sinabi ko tungkol sa nagsasalitang hunyango ngunit binalaan nila ako.

Ilang sandali lang patungo na kami sa institusyon ng mga baliw.


Tapos!


21 Marso 2010



Halaw ang larawan sa: